Οι προτάσεις δουλειάς μου προκαλούν θλίψη. Ναι, είναι θλίψη. Είναι σίγουρα θλίψη αυτό που αισθάνομαι.
Παλιά ήταν άγχος. Θα μου αρέσει; θα μπορέσω; Θα είναι όπως το φαντάστηκα όπως θα ήθελα; Στην αρχή είχε και λίγο χαρά. Σκεφτόμουν πως με αυτή τη δουλειά θα μπορέσω να μάθω αυτό ή θα μπορέσω να κάνω το άλλο. Όνειρα ξεπατικοτούρες από τις ταινίες. Στην πραγματικότητα αυτό που συνέβαινε ήταν να βρίσκεσαι στο τέλος της ημέρα σκισμένος. Ή στην καλύτερη διψασμένος για λίγο ενδιαφέρον, λίγη ζωή. Η δουλειά μου προκαλεί θλίψη.
Το ήξερες πως ο βασικός έχει φτάσει στα 586 ευρώ μεικτά; Το κοίταξα πριν από λίγο. Σήμερα σε μια βόλτα στη Σόλωνος, η Χ. μου έλεγε για μια γνωστή της που της πρότειναν δουλειά ως γραφίστρια με πλήρες ωράριο για 500 ευρώ. Κάτω από τον βασικό μισθό. Για πλήρες ωράριο. Μεικτά κι αυτά. Όλα τελικά έφτασαν στο να παίρνεις 700 ευρώ και να…
View original post 468 more words
Leave a comment